سالهاست که دانشگاه‌های کشور به جای آنکه بستر علم و دانش وشکوفایی
باشند به عرصه کج سلیقه گی‌ها و نظامی گری‌ها و سیاست بازی‌ها بدل شده اند، دیگر
اولویت سیاست گذاری‌های وزارت علوم از مسائل آموزشی به مسائل عقدیتی رسیده و آن
چیزی که این میان قربانی می شود آینده من و تو و نسل‌های بعد از ماست.
دیگر به جای
این که در محیط دانشگاه شاهد پویایی و تلاش و تکاپوی جوانان باشیم شده ایم تماشا
گر انواع تبعیض‌های بی‌پایه و اساس، تبعیض هایی که حتی در قانون اساسی جمهوری
اسلامی هم به این وضوح دیده نمی
شوند.
کجای دینا را سراغ دارید که آدم‌ها به واسطه جنسیت، دین، مذهب، قومیت
اعتقادات شخصی و از همه این‌ها عجیب تر به خاطر گذشته اطرافیان خود از ادامه تحصیل
محروم شوند؟
کجای دنیا را سراغ دارید که بهترین اساتید را به خاطر اختلافات سیاسی و
مذهبی و...از دانشگاه اخراج کنند و افرادی که حتی سابقه تحصیلی مشخصی ندارند را به
عنوان استاد و مدیر و رییس دانشگاه تعیین کنند؟چرا باید دانشجوها و نخبگان
کشورمان، به خاطر دفاع از ابتدایی‌ترین حقوق صنفی خود از خوابگاه گرفته تا کیفیت
غذا و مسايل آموزشی به کمیته‌های انظباطی کشیده شوند و برایشان پرونده‌ها بسازند؟
16
آذر در تجمعات مسالمت آمیز سوالات خودمان را از حکومت خواهیم پرسید وعده ما صحن
دانشگاه ها شنبه 16 آذر ساعت 10 صبح
دانشجويان حقيقت طلب
ما همه با هم در هر کجای دنیا با هر گرایش سیاسی از جنبش دانشجویی حمایت میکنیم
پاسخحذف